Keşke bir mesaj atsan, seni seviyorum desen. Bu sefer pişmanlıktan, üzüntüden değil de sevinçten ağlasam. Biliyorum çekilecek bir çocuk değilim takıntılarım var. Duygusalım en ufak şeye dağılabiliyorum. Çok düşünüyorum, çok konuşuyorum, çok kızarım kızdırırım, sürekli arıza çıkarırım. Kavgaların sebebi benimdir. Seni çok umursarım sevdiğim için. Kısıtlarım belki biraz. Galiba kendime düşmanım ben. Ben sandım ki biraz daha senin istediğin gibi biri olursam beni seversin, kendime yaptığım en küçük düşürücü davranışımdı bu. Bir burukluk var. Hep vardı. Öyle alengirli sözlerle falan anlatmak istemiyorum. Kafamın içi darmadağınık ama seni hep elimle koymuş gibi buluyorum. Ben sandım ki bu sevda her savaşta bana zırh olur, meğerse bu sevda beni savaşa sokan ve o savaşta öldürecek olanmış. Bana hiçbir şey yapmadığını sanıyorsundur, ki muhtemelen bu da sana kendini iyi hissettiriyordur, öyle olsun. Eski günlerin hislerini aramaktan yenilerini biriktiremedim, sadece ilk sayfaları dolu bi defter gibi kaldım hayatın kenarında. Sana beni istemediğin için kızgın değilim, hakkım yok buna. Bir gün beni istiyormuş gibi yapıp ertesi gün sanki hiç yokmuşum gibi davrandığın için kızgınım. Olabilir beni sevmemiş olabilirsin, yanına yakıştıramamışsındır, beğenmemişsindir sana göre değilimdir ya da ne bileyim sevmemişsindir, belki yanlış zaman yanlış yerdim, unutamadığın vardır, güvenememişsindir bunu anlıyorum ama neden sevecekmişsin gibi hissettirdin? Anlamayan ben değildim. Benimde dertlerim vardı. Benimde sorunlarım vardı ama hepsini unutup seni mutlu etmeye çalıştım. Kendime bile ilaç almıyorken hep seni iyileştirmeye çalıştım. Aramız düzelsin diye elimden geleni yaptım ben çok çabaladım hatta ilk defa gururumu görmezden gelip çabaladım ama olmadı yetemedim ben sana. Belki bir gün beni değil ama bende ki yerini çok arayacaksın. Sen beni hiçbir zaman sevmedin ama hayatından da çıkarmadın çünkü değersiz ve kötü hissettiğin her an uğrayıp değerli hissettirecek durağındım, öylesin de benim için hep en değerli olacaksın. Bir gün der misin acaba? O çok farklıydı, yalnızdı, tek başınaydı, kızıyordu, kıskanıyordu, bağırıyordu ama ölesiye seviyordu yazık ettim ona. Özür dilerim hepsi benim hatam biliyorum, her zaman bir şeyleri mahvederim. Seni incitmek istememiştim, benden nefret ediyorsan sorun değil, ben de kendimden nefret ediyorum. Benimle tanışmak zorunda kaldığın için üzgünüm. İstediğin oldu bak, ne arıyorum ne yazıyorum ne de soruyorum, huzurun baki mutluluğun daim olsun.
