Çok kederim var, gözlerime acıyıp ağlamıyorum.
Hani en sevdiğine, böyle söylemediğin şeyler var ya
Onların içinde boğuluyorum.
Birçok kıyı fırtınası beni aldı, geri getirdi
Hep gecelerde beni aldı
"Karada sana hep muğlak var." dedi
Her gece yüzme bilmememe rağmen o kıyıya gittim
Sabah olmadan kıyıya vermiyordu beni fırtına
Boğarak beni temizlemeye çalışıyordu
Figanıma İstanbul da sessizdi
Deva mı arıyordum orada? Kaybedeceğim seni mi?
Yârimin bir omzu bir ömür yastık
Onun bir gülümsemesi, bir gün daha yaşa der gibi bana
Ama ya gülümsemez ise?
...
...
Kahrolsun ki olsun aşk iki kişilikti
Ölmek istersen ama o var diye yaşarsın
Tok olsan o aç diye üzülürsün
Yârdan daha fazla mutlu olmak istemezsin.
Gülümsemezsen bile vücudumun tüm derisinde seni (aşkı) hissetmek, tüm manilerimi ninni yapıyor. Aşkın bir zehir ve aynı zamanda panzehir olsa gerek.
