Artık 5 yılın sonuna geldik. Ama bu bir son mudur? Değil, bu bir başlangıç yani sanırım...
Artık heybemi doldurup buradan giderken, yola çıkmadan önce indirip her şeyi döküp teker teker tekrar yerleştirmeye başladım. Bilirsin arada bir dolabımdaki her şeyi indirip düzen içinde yerleştirmeyi severim. İşte böyle her bir anımı, aklıma gelen her hatırayı ve tecrübelerimi gözlerimin önüne getirip tekrar heybeme dizerken aklıma sen geldin. Aslında aklıma gelmedin çünkü bu çuvalın yarısı istesem de istemesem de senle doluydu. Seni çıkarıp atmak demek yola çıkarken eksik çıkmak demekti. Yükün ağır olsa da verdiğin tecrübe eminim sonraki yaşamımda beni daha ileriye götürecekti. Sen benden gittikten sonra da (sen bilmezsin ama) yine senin yansıman altında doldurdum...
