Sorumsuzluk akıyor yüzsüzlüğümden,
Damlıyor elimi her attığım durumlara.
Bir duman tütüyor küfürlerimden,
Savuruyorum dağılsın diye etrafa.
Bilsinler içimde yanan ateşi.
Edepsiz bakışlarımdan,
Saçmalayan tavırlarımdan,
En önemlisi sahte gülümsememden anlasınlar,
Nasıl da alaycıyım hayata.
Nasıl önemsiz bana,
Diğerlerine en önemli olanlar şu dünyada.
Nasıl ciddi olamıyorum,
Neden ciddi olmalıyım?
Anlamıyorum da.
Asıl önemli olan,
Önemsiz adledilen herşey bana.
Değersizliğin ihtişamlı stoasında,
Bir çuval ucuz baharat tadı,
Burnumu cezbederek,
Çekiyor beni eften pütfenler tüccarına.
