Kızıl saçlı kadının şiiri 

Ey despotların ininde kendini güneşe siper alan çaresizler 

Çıkın dışarı 

Sokakta kızıl saçlı kadın var 

Bir masa kurun 

Üstelik üstünde kırmızı şarap 

Ne güzel yakışır kırmızı masa örtüsüne 

Herkes kulak kesilirdi kızıl saçlı kadının sesine

Ne ölüsüne ne dirisine 

Kanmamalı hiç kimse despotların

Onların ensesine bir kere daha vuralım barış busesiyle 

Kızıl saçlı kadının sesiyle gemileri yüzdürelim 

Süveyş'ten aşağıya barış getirsin 

sevgi getirsin 

Hem Mozart ölüm senfonisini çalarken 

bizler bağdaş kurup savaş uçaklarını izleriz meclislerin duvarları kanlanırken

koltuklarımızı güvercinlere bırakalım ya da Kürtlere 

Bizim yerimize ya Mozart konuşur ya kızıl saçlı kadın 

Kızıl saçlı kadın bizleri sokaklara üflerken

duvar boyaları ve kadınlar ağlardı 

Mozart duvarlara Kürtçe şiirler yazdı 

Sizler onları da okumadınız 

Ağaçlar, takvimler ıslandı 

Sizler, sizi yıkamayacak yağmurlardan medet umdunuz 

Size ne Mozart şemsiye tutar ne de Kürtler



(İzmir’de 20 Haziran günü öğle saatlerinde vahşice katledilen Deniz Poyraz’ın ölümü üzerine kaleme alınmıştır.)