Koca bir kazan koyuldu ortaya. Kim elinde ne varsa attı içine; kimi saygı sevgi, kimi öfke kin, kimi de ortaya karışık salladı hepsinden biraz. Başladılar karıştırmaya. Altına atılan her zaman parçasında biraz daha şekil değiştirdi. İlk saygı eridi, sonra sevgi; nefret ve kin koyulaştıkça koyulaştı. Sonunda yapışıverdi kazanın dibine. Eee ne oldu şimdi, suç da kazana kaldı. Malum üstten basık yandan şişkin olunca böyle kazan mı olur, dendi. Atan da karıştıran da günahsızdı...