Sayısız cenaze görüyorum
Sanrılarım sırtımda
Özür diliyorum karanlığıma
Aydınlığım kalırken arafta
Boş mu dolu bilmem beslediğim ümitler
Atomdan daha keskin, koftiden hayaller
Çürük kokusu alırken beynimin uçları
Ha ben sana geç kalmışım ha sen bana erken
