Hep böyle misin?
Güzel sözler dudaklarından öylesine mi çıkar?
Hiçbir temeli olmadan,
Hiç dokunmadan samimiyetine,
Çabasız...
Kokmayan bir gül gibi
Yağmursuz, topraksız ve emeksiz...
Güzel olmasına güzel de,
Kalbin neresinde?
Yeşermeyen, kurumayan cansız bir varlık gibi.
Biraz olsun kalbini akıtamaz mıydın,
Yaprağına, toprağına...
Rengine bürünemez miydin hislerinin,
Sevginle, samimiyetinle, o anlam denen derin temiz suyla,
Diri tutamaz mıydın?
Kendi kokunu katamaz mıydın, cümlelerin ruhiyetine?
Milyonlarca kokusuz gülün içinde,
Sadece birisin.
Güzel olmasına güzelsin de,
Çok güzelsin...
Ama çok ötemde,
Gerçeklikten uzak bir şekilde,
Herkesçe...
