Koku...

Uykusuz bir gecenin ertesi... Uyutmayan geçmiş ve unutmayan akıl. Düşüncenin ağırlığı sabrı denerken muhalif acıları bastırdı akıl ama kalbin elinde beyaz bayrak...

Ne varsa getirdiği, fazlasıyla götürdü ve savaşımı izledi yenildiğim. Eksik bir kalbin mağlubiyeti kahkahayla karşılandı ve zaman yok sayıldı yarıda kalmış bir hikayede.. Cümlelerle anlatamadı kendini, susarak direndi duygulara ve şairden alıntı yaptı utanmadan: "Yazdım, yazmasam ağlayacaktım...."

Dar zamanlarda hatırlanan bir koku, merhabasını eksik bıraktı ve de kalbi yarım. Oysa cennet vadetti, cehenneme razıyken yüzünde tebessümle. Yaşanılan zamana ne varsa tanık olan, uçuruma teslim etti kendini. Kayıp ilanı verildi günü geçmiş bir gazete sayfasına. Okunmadı...