Veee Perde
şimdi gün günahlarımın asılma günü
darağacına emin adımlar ile
ıssızlığımın ortasında bir yerlerde
kollarıma girmiş bütün duygularım
celladıma yürürken gözlerimde korkudan eser yok
yüreğim sakin, ayaklarım emin
yıkılan bütün kibirler gibi artık bende arındım
saf, tertemiz...
bulutlar olduğundan yavaş,
tersine mi hareket ediyorlar ben mi yanlış görüyorum
zaten alışkın değil miyim buna?
neden içerliyorum acaba?
yol uzun, sanırım yoruluyorum,
ah; işte geldim ahşap platforma
urganda kan lekeleri var; acaba değiştirmelerini isteyebilir miyim?
ne gerek var?
kafasında bir siyah kumaş parçası
hiçbir detayı görülmüyor yüzünün cellad dediklerinin!
azraili taklit ediyor sanki?
ya azrail gerçekte beyaz bir melekse?
ölüm işte ne zaman akla gelse düşündürüyor
zamanı geldi sanırım
bir şeyler okuyorlar
bu suçları ben mi işledim?
gözüme ilişiyorsun kalabalıkta
artık ayaklarım titrek,
yüreğim hızlı,
korku sardı içimi,
tek suçumdu sanırım senden korkmak!
öyle ya
çaresizlikti sevmek,
savunmasız kalmaktı
ellerinde ateşler ile yüz yıkamaktı!
buzdan bir ceket giymekti kar soğuğunda
ıslak ayakkabıların gıcırtısını dinlemekti
öyle ya
sensizlikti bütün bu duygular
ne kadar tanıdık...
düşmeden son bir şey söylemek istiyorum
oysaki sormuşlardı diyeceğin var mı diye
bir dakika, durun
seni se......
25.12.2023 Mahir Bilgin
