Kopma

Bir ağacın gölgesinde oturmuş düşünüyordum ama o kadar çok düşündüğüm konu vardı ki aklım bile istifa etmek istiyordu, ağacın her dalında bir kuş vardı , kuşlarda benim gibi uzaklara bakıyordu acaba onlarda benim gibi düşünüyor muydu? Acaba benim gibi onları da yalnızlık ele geçirmiş miydi? Yoksa ölümü isteyecek kadar çaresiz miydi? Bence onlarda benim gibiydi hatta etrafı o kadar kalabalık olmasına rağmen kimse onları da anlamamıştı kendi kendini yiyorlardı , şu küçücük bedeninde özgürlüğüne uçan kuşlar bile acılar içinde ise ben kendi acılarımla napacam herkesin acıları kiracıyken benimki ev sahibi oldu.