Bir insanın kendisini değersiz hissetmesinin nasıl bir acı olduğunu biliyor musunuz? Bir çocuğun elinden şekerini aldığını düşün, geceyi ay olmadan düşün, ruhsuz bir beden düşün, düşündün dimi? Sonuç ne ölü bir et parçası başka hiçbirşey değil. Küçükken bir amca şöyle demişti eğer birgün yalnızlığı seversen ve alışırsan ömür boyu öyle kalırsın bak yiğenim alıştığın şeyden kurtulmak istiyorsan başka birşeye alışman lazım demişti, küçüktüm aklım yetmiyordu bu cümlelere ama insan büyüyünce çok iyi anlıyor. Ya bir kurtarıcın olacak kendini alışkanlık hale getirip yalnızlığı unutturacak yada ölüm kendini alışkanlık hale getirecek, şu üç bucak heryerinden sevgisizlik, öfke akan dünyada ruhsuz yaşayacaksın.
