Dünyanın en ıssız yerine yerine ekilmiş bir ağaç gibiyim ne kimse beni görmeye geliyor ne birisi beni sulamaya geliyor . Bazen kuşlar göç ederken heyacan basıyor sonunda bir canlı dallarıma konacak diye ama malesef havada kanat çırpacak halleri olmasa bile benim dallarıma konmuyorlar sanki, görmüyor kimse beni tüm dileklerimi dualarımı okuyorum beni de birisi sevsin gülüşlerimin sebebi olsun beni tekrar yeşillendirsin , böyle bir sincap gibi gövdeme yerleşsin sığınsın oraya.
