Bugün dünden daha güzel olacak, diyorum, oluyor da... Ama içimdeki boşluk kapanmıyor, karanlık tarafım her geçen gün biraz daha büyüyor. Ve ben ilk defa kaybolmaktan korkuyorum. Tıpkı küçük bir kız çocuğunun karanlıktan korktuğu gibi… Herkes gibi anlaşılmayı bekliyorum, anlaşılmayacağımı unutmuşçasına…