Yollardaki çizgilerden dışarıya çıkmamalıydı adımlarım.

Vakit kaybedemem artık!

Bana yeni çizgiler gerek.

Sol gözüm seğiriyor evvelsi günden beri.

Ve neşesini kaybetmiş eski dostlar duruyor çıkmaz sokakta.

Mevsimlerin ne idiği belirsiz giysileri.

Bugün üzerimden kendi ellerimle söktüm tenimi.

Dilimi bir kutuya kilitledim.

Var olan her şeyi çağıran denize armağan ettim.

Kim bilebilir belki de en çok meczup düşlüyor bakire bir doğayı.

Döksenize Allah aşkına eteğinizdeki taşları.

Afrodit bilebilir miydi aşkla ihanetin doğacağını?

Ruhumun savaş meydanında mantığına bahse varım.

Hadi ne duruyorsunuz zarı önce siz atın.

Kederimin getirdiği kışlarla dimdik karşınızdayım.

Korktuğu için duymak istemeyenler olacaktır.

Onlar gerçekliği benliğinde taşıyanlardır.

Kötüler de çıkacaktır içinizden.

Onlar kendine işkence eden iyilerdir.

Bense her zamanki gibi vazgeçtim işte bir şeylerden.

Çocuk masumiyetiyle karşılamıştım hâlbuki sizleri.

Gördüm ki yüzünüzde yorgun yıldızlar var.

Dünün, bugünün hatıraları rüyanız olsun. 

Topallasam dahi çıkmaz artık çizgilerden adımlarım.