Tamburum kırık, yüreğim buruk
Başkent sokaklarında gördüler en son
Saat beşe on var, durum kritik
İçimde, akşamın üstü kalsıncı isyan
Yağmur bile karışmıyor karın işine
Gün kaçmaya dünden hazır, affedersin
Yarı firarileriz, kuzey onun, güney benim,
Ne keskin mengene diyorum, bu kaburga dediğin
Ruhumda mor evlerin perdesi yanık
Ben Ebrehe değilsem, niyetim fil değilse
Neyin nesidir, bir kamyon dolusu,
Tepemizdeki taşlı sopalı şu ebabil sürüsü?
Bizler tarihin kör anlarında kaçamak öpüşüyoruz
Her dudak için hanemize bir günah yazılıyor bu yüzden
Üstelik bunlar ufukta kaybolacak gözler değil haksızca
Farkındayım, delirmenin resmi çizilmekte bir güzel
Zaten ben kadın seveli hep kanımda boğulurum
Bir artı bir, kombili, sanatoryum evlerim
Erimeyen türden yağan dağ beden karlar
Beni tanırsın, isyan değil; şerden korkarım
Ey Rab, n'olur, beni anla.
Bitap tekmil veriyor ayak direncim
Ve kaygılı şark görevinde esas duruş kasları
Başıma bir iş gelmese varmış olmalıydı
Senin şerefli huzuruna, iniltimin sesleri.
