Dur bakalım daha yağmur dinecek

Kırmızı güneş batacak yeniden

Söylediklerin yine işlevini yitirecek 

Yıldızlar kadar uzaklaştım, gezegenler kadar

Ben araba farlarının öldürüldüğü galaksidenim.

Gel burada da bul beni

Yüzündeki ayna kırıklarıyla.

Yanlış zamandan bahset yine 

Bağdaş kurup içelim 

Ya da dur,

Soyutluklarım karışıyor.

Sus orucu tutuyorum hep yaptığım gibi

Sesini de alamıyorum buradan

Tüm diğer günlükler gibi

Yas tutmak geliyor içimden 

Bilemiyorum kime

Dedim ya aklım da karışıyor sana gelince.

Bu bir aşk şiiri değil 

Bu bir şiir de değil 

Rüya.

Kapa gözlerini

Tüm dünya Fransız sen de bir gezegen öldüren.

Cansız ve ruhsuz beni karşıla