Dur bakalım daha yağmur dinecek
Kırmızı güneş batacak yeniden
Söylediklerin yine işlevini yitirecek
Yıldızlar kadar uzaklaştım, gezegenler kadar
Ben araba farlarının öldürüldüğü galaksidenim.
Gel burada da bul beni
Yüzündeki ayna kırıklarıyla.
Yanlış zamandan bahset yine
Bağdaş kurup içelim
Ya da dur,
Soyutluklarım karışıyor.
Sus orucu tutuyorum hep yaptığım gibi
Sesini de alamıyorum buradan
Tüm diğer günlükler gibi
Yas tutmak geliyor içimden
Bilemiyorum kime
Dedim ya aklım da karışıyor sana gelince.
Bu bir aşk şiiri değil
Bu bir şiir de değil
Rüya.
Kapa gözlerini
Tüm dünya Fransız sen de bir gezegen öldüren.
Cansız ve ruhsuz beni karşıla