Korku filmlerinin başları,

O mutlu dakikalar gibi,

Hani gereksiz fısıltılardan arı

O sessizlik, fırtına öncesindeki...


Böyle anılar ne çok saçılmış etrafa.

Kısacık sürede öyle umutla dolar ki insan.

Şayet yeterince tanıttıysa hayat kendini,

Henüz tadını bile çıkaramadığı

Bu yüksek oran huzur içeren dakikalarda

Sıcacık bir merak duygusu yeşerir insanın içinde.

Ne var ki, merak endişeye dönüşene kadar

Bir canavar baş gösterir, bir fırtına kopar. 


Yeni resimler yapılmalı sessiz ve sakin,

Sabitlenmiş ve hiçbir şeyin habercisi olmayan.

Yeni gelenlere eskileri anlatmamalı,

Hazırlık mı yapsınlar sanki?