Taş yarıldı umuttan
Yağmur yağdı bahardan
Yola çıkıldı yakından
Telaş kaldı ömürden
Gözün rengi kömürden
Sözün dökülsün dilinden

Umut doğar, taştan.
Bahâr uğrar, kapıdan.
Yol büyür, uzaktan.
Ömür geçer, yoktan...

Gözün kamaşmış ışıktan
Ağzın acımış çaydan
Bardak kırılmış nazardan
Kapı kapanmış ardından
Yol görünmez uzaktan
Gönül yakınmaz gamdan
Bahar gelir kıştan
Çiçek açar bir kayadan

Işık, gözümü almış.
Çay, boğazımda kalmış.
Bardak, elimde kırılmış.
Kapım, sıkıca kapanmış.

Perdeden ışık sızmış
Çaydanlıkta çay taşmış
Bardağa gözün dalmış
Bir garip kapın çalmış