Azade duyguları;
İlkbahar rüzgârının,
Tatlı, hafif esintisinde dolaşıyor.
Benliğini kaybetmiş hâli,
Issız bir sokakta
Çaresizce kendisini arıyor.
Bilmiyor, bu sonunun
Cevabının olmadığını.
Koşturuyor kalabalıkta,
Birbirine benzeyenlerin arasında.
Bir umut, cevap arıyor.
Nafile! Kimse görmüyor.
Görenlerse fark etmiyor.
Vazgeçmek istemiyor, çırpınıyor.
Bir kıpırdanma, bir hareket olmaz mı?
Olmuyor.
Bekliyor.
Günler birbirinin aynısı.
Biliyor, azalıyor.
Hiçbir şey eskisi gibi değil artık.
Düpedüz kaybediyor.
