Dalları göklere uzanan

Sonunu göremediğim

Bir kavak ağacına sarılıyorum


Ağzıma ne gelirse söylüyorum ona

Kim olmak istersem oluyorum

Bir gün bir hırsız olup çalıyorum kapısını

Ertesi gün katil olup geliyorum


Aldırmıyor

Ellerini gökyüzünden hiç çekmiyor

Daracık kovuğuna kafamı yaslıyorum

Sessizce sarıyor kollarını bedenime

Zihnim duruyor

Aklım susuyor

İçime çekiyorum


Bir ana dönebilmek mümkün olsaydı eğer.