Gamzelerimi parçaladı yıldızlar.
Başımdan eksilene doyumsuz, bana karşı arsızlar.
Bir dünya var, içinde zamandan parçalar.
O da bir yere kadar.
Ömür denizdi belki yaktım turkuazını bile.
Çektim ayı en dibe.
İçim gece, dudaklarım köz.
Gitmeden adımı yazarım her yere, yalnızlığı adımlarıma, sek acımı beyaza, iyi görünsün diye.
Düşüncelerimi tutamazlar, boğaz düğümlerimi açamazlar, hasretimi hesaplayamazlar, kalp atışlarımı duysalar da onlar, rüyalarıma kaç kez geldiğini bilemezler, geçen vakti ilacım sanamazlar ve yaşarmayanlar benim gibi yanamazlar !
