Bu çağda yaşamak vefalı bir hastalık
Sana bakarken kendimle dans ettim
Nasıl bir kitaptı son satırına vardım
Yoldan geçen her insana ağladım
Umursamazdı tavırlar
Gece üzerime yağdı,aydınlıktan uzaklaştım
Bana ne ondan,bana ne bundan,ben feda ettiğim bedendeyim
Zehri seferberliğinin kefeninin içindeyim
Fersah fersah adımlar ile ilerlediğim yerin başındayım
Darılma yavrum,ben ne krallıklar yıktım
Kaç kraliçe kalktı bu tahtan
Ben toprağımdan eksik etmedim kendimi
Fazla büyütmedim aynı yerde aynı buğday tarlası burası
Daha fazlası bende yoktu
Ve son hatırayı koydum bardağı
Bir yanım hiçliğin uçurumunda
Özgürlük adın son söyleyişim
Ben zincirleri yıkmaktan bahsettim
Tutmak kaldı elimde
