Umutsuzluğuma krem sürüyorum,
Sabah öğle ve akşam yok pahaya.
Nasibime savaş açılmışsa, dünya ne yapabilir ki
Öznel ve rasyonel hareketler?
Ucu bucağı olmayan tarlalarda çalışan ırgatlar niçin güneş kremi sürmez
Ve rağmen uzun yaşarlar.
Ne geldiyse başımıza kremler yüzünden geldi.
Hep bir avutma çaba girişimi teklifi üzerine yakılan bir ağıt gibi şiir.
Hayalperest der bana kravatlı gavatlar.
Her gece başarı hayalleri kurarak kaçan uykularımdan
Sabah beni bütün soğukluğuyla karşılayan
dış kapıya ve geri kalan goca dünyaya
krem sürüyorum.
Sürmesem yaşayacağım, yaşarsam olacağım.
Olursam nasibimi bulacağım.
Zıtlığıma da süreceğim bir krem en okkalısından,
İnsan mutlu olmak istemezmiş,
sürdüğü kremlerden şikayet edebildiği sürece...
