Şarkının ismi ilgimi çekip dinlemiştim. Kırık (hayat gemisiyle gelen zaferlerimiz) gibi bir çevirisi var. İlk andan itibaren şarkının içine çekildim.
İlk girişte sert bir giriş ile başlayıp kemanın önde olduğu bir döngüye giriyor .Bu kısım bana parçalarımızın döküldüğü, eridiğimizin, çaresizlik hissi pompalıyor.
2. kısımda ise soft bir giriş ve daha çok gitarın önde olduğu bir döngüye giriyor. Bu kısım dökülen parçalarımı topladığım, bütünleşmeye başladığım ve kendim için bir şey yaptığım hissi veriyor. Sondaki keman döngüsü artık kötü hisler vermiyor. Sanki mıknatıs olmuşum gibi ve dökülen parçalar artık kendiliğinden geliyor yerine.
Umarım size de öyle hissettirir.