sahte aldanışlar karıncalandırıyor bedenimi.
küçük bir çocuğu şekerle kandırır gibi,
uykuyla kandırıyorum kendimi.
çocuğun dişlerini çürüten şeker, ruhumu paslandıran uyku.
uyumak ölmese, neden yaşıyorum, gecenin en derininde,
güneşin hiç doğmadığını bile bile?
tüm dünya benim olsa da mutlu edemem kendimi.
benden kaçmasını istediğim kim varsa üstüme doğru gelen bir trende.
inanın, ihtiyacım yok görkemli el uzatışlarınıza.
benimki kronik bir mutsuzluk,
ütopik bir mutluluk.
