Nasıl olurda düşüyorsun anlamıyorum
Aklımın yer çekimsiz ortamına.
Anlarım klasik fizik ama anlatamıyorum yokken bu kadar var olmanı metafizik..
Faraza yalnızlık evrenseldir ya hani..
Benim yalnızlığım yalnız kuantum fizik.
Çünkü ben
yalnızsam yalnızımdır değilsem sensizimdir.
Dönüşlerde evrensel degildir.
Günün birinde biri çıkıp dünyamız güneşin etrafında dönüyor derse sakın inanma.
Piraye'yi düşün, ölse yine dönmezdi Nazım'a.
Ayrıca süresi yirmi dört saat değildir ha günlerin.
Mesela yanındaysam bir nefes,
değilsem bilmem kaç yıllık kafes.
Böyle gülme işte..
Sen böyle gülünce E= mc²
Çekimindeyim..
içine çöküyor her şey durduğun yerin;
Işık bile kaçamıyor gülüşünden,
Mekanımda zamanımla bir kavgaya giriyor tekilliğim.
Ve avuçlarındayken ellerim,
zamanı büküyorsun, yemin ederim.
Haklı çıkıyor Einstein,
Durduğum yerde göreleliğime karışıyor izafiyetim.
Ki ben en çok maviyi severim fakat
Gittikçe sen
Kızıla kayıyor göğsündeki karanfillerin
Ve bükülüyor ışığımın boynu.
Sen gönlün ve göğün süsü
Beşinci elementi, esir denizi.
Eksiltemiyor güzelliğini
Ne bu zaman
Ne bu kütleçekim,
Ne bu nebula..
ki biz,
bu yer küre,
bütün bu evren
Yedi yıl gerideyiz senden.. '⚜️
