Ah benim güzel küçüğüm,

Canım yanıyor, nefes alamıyorum. Böyle bir el sanki orayı sıkıyor ya da böyle tam nefes alacağım göğüs kafesim ciğerlerime batıyor ama öyle bir batıyor ki küçüğüm...

Neden biliyor musun? Asla istemediğim, asla hak etmediğim ve suçlusu bile olmadığım şeylerden ötürü batıyor ciğerim, bundan ötürü acıyor canım.

Ben bunları istemiyorum küçüğüm, bunları unutmak istiyorum, hiç yaşamamış gibi sanki, hepsi paralel evrende gibi...

Mesela ben paralel evren ne bilmek istemezdim küçüğüm ama sen öğrenmek için can atarsın. Yapma, çok şey bilmek güzel bir şey değil.

Ben istiyorum ki bunların hepsi silinsin, ben tekrardan çocuk olayım, böyle kuşların peşinden koşayım ya da bacaklarım arabalara yetmiyor diye tırlarla koşma yarışması yapayım ya da oturup fütursuzca kahkahalar atayım ama biri de dönüp rahatsız ediyorsun bizi demesin. Aksine benden yaşça büyük insanlar da bana mütemadiyen melul melul bakıp o da büyüyecek desinler ama ben hiç büyümeyeyim...

Biliyor musun küçüğüm; ben eskiden yaşımı büyütürdüm, hemen büyümek isterdim ama kimse bana büyümenin kötü bir şey olduğunu söylememişti ki nereden bileyim ben böyle olacağını... ama bak sen çok şanslısın, ben sana söylüyorum, anlatıyorum sakın ha sakın bu söylediklerimden ötürü bana kapı falan çarpma ya da burun kıvırma. Hele bana şükretmez, doyumsuz ya da şımarık tarzı şeyler söyleme, kimseye kırılmam ben ama sana kırılırım küçüğüm. Çünkü ben bunlardan hiçbiri değilim; aksine bazı şeyleri tadarak, yaşayarak geldim. Sana "ben oldum" demem asla. Yunus Emre'nin çok güzel bir sözü var: "Ben oldum demek ben öldüm demektir." Sakın ha sen de deme. Bak dikkatini çekerim küçüğüm, Yunus Emre'yi de biliyorum ama bilmek istemezdim. Haşa, bunu deme sebebim kötülükten değil, mesela sen bilmezsin çünkü sen çocuksun. İnan bana bundan daha güzel bir şey olamaz, bazen cahil olmak mutluktur ama bu da bir yere kadar... o yüzden sen hep çocuk kal, ben de bu çağa adapte olmaya çalışayım birçok benzerim insan gibi...

Sana çok sevdiğim bir şiirin çok güzel iki kısmını yazacağım:


“düşünüyorum da biz...

büyüyerek...

çocukluk etmişiz.”



“sana diyeceğim şu ki küçüğüm...

büyüme!

bu hayat seni de mahveder...”



Seni çok seven bir ben küçüğüm... 💙