Küçük sinek, küçük örümceğin ağlarına dolandı. Birkaç saniye debelendikten sonra kendini uzak bir tarafa fırlatmayı başardı.


Küçük sinek, küçük örümceğin ağlarından gerçekten kurtuldu. Burada bir metafor yok. Küçük sinek canlı, küçük örümcek aç.

Peki biz şimdi küçük sinek için sevinecek miyiz yoksa küçük örümcek için üzülecek miyiz? Asıl bundan sonraki olabilecekler kafamı kurcalıyor. O küçük odada, küçük örümcek ve küçük sinekten başka hiçbir şey yok.

Acaba küçük sinek, odanın başka bir köşesinde küçük örümceğe yem olmadan mı ölecek ya da önce küçük örümcek mi açlıktan can verecek?

Yoksa küçük sineğin, küçük örümceğin ağlarında can vermesi kaçınılmaz mı? Olası bir mutlu son görememek canımı yakıyor. Yoksa olacak olanlar benim idrak kapasitemin üzerinde mi?

Umut bu kadar uzak olamaz ki...