Taşı toprağı oynatmaz benim laflarım
Henüz büyük adam olamadım.
Tencerelerde kaynattim yuttuklarımı.
Soluğumu kışın bile hissetmedi kimse .
İçeriye doğru kazdığım tünelleri
Acılara hediye ettim .
Sıradağları kıskandım, haddizce.
Güneşindi yolladığım selam
Gözüme yaş bildim yağmuru.
Öyle çok baktım ki göğe
Mavi kaçtı gözüme.
Büyüdüm dedikçe küçüldüm
Çekildim kabuk misali içe.
Doğarken varoldum dünyada,
Sonrası mı?
Sonrası hep yokluk işte.
