Canımın canı
Yangın var yangın
Cehenneme bir yolculuk emanet yön
Anlatamıyorum kırıldı kemiği dilin
Acımazlar acıtamaz bizi
Biz yaşarken öldük
Ortasındayız ömrün
Arş'a değecek avuçlarımız elbet kanayacak
Yaramızı severek deştiğinde sevgili
On altı gökyüzü bu mülksüzlüğü bitirdik
Sözümüzü tutuyoruz evelallah
Eyvallah bi'çarelik değil lakin garibanlık
Ezelden ebede hasbihâl sıradanlık
Gırtlağına kadar bokun içindekinin içindeyiz çan çan
Yani iki gözüm
Mala silaha inananlar yalanlar
İnsan suretine bakmayın demeyecekler inanmayın onlara
Işın ışın son hal
Hâl ilan edildi ama
Âmâ görmeyen
Altı üstü kan
Kan ve ten çıplak bu mekânda
Cumartesi annelerinin gözyaşına hısım
Kemik hırsızlarına hasım alâmız
Öyle olmayanlar
Aksini düşünmeyin
Alâmeti farikası alın yazımızın hâk
Boynumuzda tökezleme taşları Refah'tayız
Bu nişanın fabrikası anamız
Bu aşkın imtihanı anası oğlumuzun
Asırlar evvel yerleştirilen ruhumuz
Ney üfler
Üf üf üf kimse bilmez bunu
Sevgimizi hafife alanlar
Bilmiyorlar birliğimizi
Pir Sultan Abdal'ın âhı yolumuz
Nesimi'yle arı tenimiz
Yunus'un od'u şevkimiz
Şafağı bekliyoruz en karanlıkta
Savrulmak ne mümkün
Gülenler fışkırttı göz yaşımızı
Söküp çıkardılar şeytanımızı
İlmin kapısını öğrendik ilk korku putunu yıktık
Ateşte yoğrulmuş ömrümüz kibir ilmiğini çözdü
Bozuldu düzeniniz
Ciğerimizi yiyen kargayı kanımızla eğittik
Güzeller güzeli mecalimiz
Ademden bu yana döndüğümüz semah dem oldu
İbrahim başladığımız et pişti
Sen duy diye bu avaz
Ahir zaman gir koynuma makam-ı Halillullah
Bismişah Eûzü besmele ilan ilan imân
Namümkün mümkün bu vakit
Kapısında izdiham var ihanetin
İnayetin üstündeyiz alimallah
...
