Bahar geldi, karlar eriyor...
Ilık bir yağmur okşuyor üşümüş bedenini şehrin.
Fakat her zamanki o tatlı telaşlar niye yok?
Sanki bir musibet kaçmış mevsim ruhuna.
Yeşillenir mi dersin bozkırlar yeniden,
Dağ eteklerini sarar mı sarı çiçekler,
Akar mı yine o berrak dereler,
Kuzusunu otlatan "şıvanlar" anlatır mı çetin geçen kışların "çiroklarını"
Aşikar ederler mi "Berivanlar" zorlu hayat serüvenlerini?
Senin yüreğin yerinden sökülür gibi olmuyor mu Eva?
İçinde duygular cehennemi;
Bağırışlar, çığlıklar;
Sevinçler, hüzünler...
Serzenişler ve delilik
Ve bağlılık
Ve tutku ve özlem...
Ölüm, yok yere ölüm. Ah!
...
