Korkunç hissettiren duygular felaket oluyor,
Yığılmış problemler tutuşuyor
Ormanda yangınlar çıkıyor
Yaşam alanları yok olup nefes alınacak alanlar daralıyor,
Kızıla boyanmış gökyüzü
Bulutlar kan ağlıyor
Yangını sıçratan rüzgar inadına daha fazla esiyor
Üst üste geliyor her şey,
Artık kül olan problemlerin üstünde çocuklar zıplıyor,
Büyükler şaşkın ve korkarak izliyorlar
Kuşlar uçmaya başlamış yeniden
Sincaplar yok olmuş ağaç dallarında,
Böcekler karınlarını doyuruyor,
Acının yayılması ürkütüyor
Kimisi için kıyamet olan yangın, kimisi için sevinç oluyor,
Orman sahipleri üzgün
Ateş intikamı alevlendirmiş
Gözleri kararlı
Ağaçlar, düştüğü yerden kaldırılıp yenisi ekilmiş toprağa,
Umut haykırıyor gövdeden,
Su, sevgi bağışlıyor köklerine
Zaman geçmiş
Ateşin sıcaklığı, ılık olmuş
Yeniden doğmuş sincaplar
Böcekler kızgın ve aç
Nefes derinleşmiş
Çocuklar ağaç dallarında şakıyorlar
Ormanın sahibi huzura ermiş ama her an tetikte
Kök salmış toprağa ağaç gövdeleri
Güçlü ve yıkılmaz halde
Büyümüş ağaçlar
Zaman geçmiş, verilen emekler yerini bulmuş,
Yeşillenmiş orman.
