Denizler biriktiriyorum gözlerimde,
Yüreğimde hayal kırıklığı kumbaram.
Doldu ama taşmadı.
Yere çaldım tüm gücümle, kırmak istedim, kırılmadı.
Çok ağladım, geçmedi.
Derdimi döktüm sayfalara,
Gözlerimdeki denizi boca ettim,
Nasıl bir kalemle yazılmış ki bir harfi bile silinmedi.
Can veren bir köpek kalbim,
İnlemesi içimde yankılanıyor,
Kahrolası bir ip yaşam,
Her gece boynuma yapışıyor.
İçimdeki mezarlık kalabalıklaşıyor.
Gassallar, halinden şikayetçi.
Ceset yetiştiremiyor.
Mermer ustası keyifli.
İyi yere tezgah açmış.
İşi tıkırında.
Ben ki hayal öldürürüm.
Ben bir katilim.
Elimde kan yok, hepsi sayfamda birer birikinti.
Bir koku yükseliyor.
Tanıdık bu tiksinti.
Bir ölüden daha kötü kokuyor.
Bir hayalin ölüsü.
Bak yine öldürdüm, bir hayal.
Yine yazamadım güzel bir şiir.
Çünkü benim şiirim, gönlümdeki kir.
Mezar hazır, yavaşça indir...
