Hani ıslık gibi ıssız bir rüzgar
Eser ya efil efil
Yapraklarını titretirken
Mezarının başındaki ağacın
Yıllar geçmişcesine acıtır kalbimi
Sanki dün, olmuş bana yıllar
Zaman mı geçmiyor yoksa vakit mi çok hızlı
Bir başka
Anlayamıyorum
Toprağında ki o kuru otlar
O rüzgar
Kuru otların çıtırtısı
Yüzümdeki hüzün...
Sol yanımın çatırtısı
Acın mı azalıyor, yoksa artıyor mı giderek
Bilmiyorum...
Ama ordasın biliyorum
Orası neresi dersen
Duyuyorum
Görüyorum
İliklerime kadar hissediyorum
Söyleyemiyorum
Sadece susuyorum
Ve yürüyorum
Birgün bitecek benim de sürgünüm
Buluşuncaya dek o gün
Yarınlarda aynı saatlerde
Tekrar
Kavuşuncaya dek
Elveda sol yanım...
