Hüzünlü bir adamım ben

Kazağımın altında

Kurumuş karanfiller var.


Kim bilir, daha nelerden yalnız kalacaktık

Eğer damgalanmamışsa

Mühürlenmemişse ruhumuz

Hangi kitabın son sayfalarında

Kapılıp gidecektik duygu hayratına

Hayırlara raks eden ruhum

Nedendir bilinmez

Şerlere vesile oldu

Bana değer miydi

Bir şairin elleri

Öpebilir miydim

Onun şiirlerini

Kurtarabilmek için

Şu derin derinliği.


Hüzünlü bir adamım ben

Kazağımın altında

Kurumuş karanfiller var.


Kimse bilmez

Yarım kalmışlıkların

Ne zaman

Tam olacağı vakti

Heyelanlar mıdır

Beni hezeyanlardan kurtaracak

Çivi gibi çakılıp kalmışım

Dünya dediğimiz o duvara

Çekicim yoktu ama

Tornavida...

Nerede?

Bir kez dokunabilseydim

Geç olmadan

Güç bulabilseydim

Belki

Bir ihtimal

Kurtulabilir miydim?


Hüzünlü bir adamım ben

Kazağımın altında

Kurumuş karanfiller var.


Geleceği olan ilkbaharlar

Yeniden döndürebilir miydi

Güzel olana, en güzel olana

Ben güzellikten ne anlıyorum

Şunun şurasında ne kaldı ki

Vaktin dolmasına

Söyleyin, söyleyin ey esen rüzgarlar

Yaşamaya döndürebilir mi karanfilleri

Yaza, yaza, en güzel yaza.