Bir telaş aldı beni Aysun
Gece yarılarında sancıyla bölüyor dolunayı
Titrek ve kısrak
Yarım kalmış hasretin tadı bu Aysun
Biliyorum, biliyorsun.
Şehrin bütün yorgun hikayelerini,
Üstüme iliştirmişim
Kokum değişmiş, seneler taçlandırmış artık suretimi.
Hayatın neresinden baksam,
Neresinden baksam Aysun,
Tutuşuyorum, ince ve çelimsiz kuru dallar gibi.
Şimdi sen söyle bana,
Bu karanlık suretlere rengimi nasıl göstereceğim?
Sevmediğim insanlara benzedim, sevmediğim vakitlere.
Yığınca kitlelerin arasında, isteyerek bulunmanın yakınmasının senfonisini seslendirmekten başka çarem kalmadı.
Bil diye söylüyorum Aysun
Kuş olmak isterdim yerkürede
Bil diye söylüyorum,
Kuşların hiç mezarı olmazmış,
Belki de bundandır özgürce süzülüşleri,
Çekime inat.
Gecenin deminde kaynıyor yine ruhum
Kendime konuşuyorum aysun
Öyle sessiz, öyle içli bir hicranla,
Kendime Aysun,
Kendime,
Konuşuyorum.
