Bir şarkı bitiminde garip bir gülümseme icat etmişti insanlar
Hüzün tutacağını bir bulamadı
Hüznü bir türlü bölemediler
Zamanın güneyinde ılıman bir istasyonda çakılıyım bir hayli oldu
Peronları şaşıra şaşıra en uzak şehre varmışım
En tatlı yeri uykunun
Bir de nasıl yağıyor yağmur
Oluklardan dolup taşmış
Ki sevgi de yabancı şehirleri bulmaz mı kimi zaman
Adını bilmediğimiz sahillerde dalgaların peşi sıra dolanırken
Kaç gemi yükünü boşalttı umarsızca kalbime
Bir deniz yıldızını alıp atamadım başımı kaldırıp
Şimdi gözlüksüz mü bakacağım güneşe
Kuşların özgürlüğünü düşleyerek
Sadece kuş yemi var ceplerimde
Sırtımda keçi kılından battaniyem
Yüreğimi sızlatıyor bazı bazı
Toz tutmuyor da ağırlaşıyor kalbim gibi
Duracak gibi, dinecek gibi.
