Ben özleyen insanlardanım ortalarda olmayan
Birtakım insanlardanım fikirleri sorulmayan
Her seferinde yeniden başlarım en baştan başlamaya
Ve hiç alışamam terk edilip unutulmaya.
Göğsünde bir hançer mi vardı sanki görüyordum ben uzaklardan
Acılar çekiyordun olamıyordum engel
Nasıl olsa ortalarda değilim, deyip kendimi avutuyordum
Dört kedi yavrusu ağlıyordu ya bahçende
Yanına gelebildiğimde bir damla kan yoktu hançerde
Duvarlardan kendimi temizledim.
Tövbeler engel değildir günahlarıma
Ağlasam görmezlerdi bilirdim
Gülsem
Sürüklendiğim yerden geri dönemem.
Ak saçlar, kıvırcık saçlar
Beni her yanımdan sancıtan saçlar
Ve birtakım insanlar gözbebeklerine yerleşen
Ve yakılmış, kokan insan leşleri düşer pencerenden.
Ben sana böyle bir mektup yazdım, bilirsin
Hiç okunmamış bir mektup yazdım
Dilinde bir köpeköldüren gibi hissedeceksin lezzetini
Kuşlar sana gelip okuttuklarında.
Kim, nereden bilecek
Belki bir gün buluşuruz
Kuşlar ölüp yeryüzüne düştüklerinde
Belki biz de kavuşuruz.
