Mekan - 1


Üç katlı eski bir ev. 

Önü açık, uzun bir bahçesi var.


Bahçenin ucunda bir kız, eve arkası dönük, üstünde beyaz bir elbise öylece duruyor. Gökyüzü açık, uzun iplerde 

çamaşırlar sallanıyor.

Birkaç çocuk bahçede kendi, kendine oynuyorlar.


Evin ikinci katından cam açılıyor, neşe ile 

gülüşen insanlar, ritim sesleri geliyor, sarmaş dolaş, dans edenler, güneşin ışığı doluyor odaya.

Bir adam hızla eve giriyor. 

Giriş katına.

Taburede oturmuş yaşlı bir adam bekliyor onu. Yaşlı adamın tepesinde, yüksekte bir ip sallanıyor. İçeri giren adamın, elinde kayıt makinası ve kayıt diyor!

İkinci kattan yüksek sesli müzik başlıyor, kadınlar şarkıya avaz, avaz eşlik ediyorlar. 

Dışarıda oynayan çocuklar, merakla ayağa kalkıyorlar, odanın içinden kuşlar uçuyor, çocuklar pencereye koşuyorlar, içeri görmek istiyorlar ama yetişemiyor boyları, yukarıdan müzik hiç susmuyor. 

Yaşlı adam hiç kıpırdamıyor, diğeri bağırıyor, kalk!

Çocuklar dışarıda sinirleniyorlar, odanın içinde rüzgar çıkıyor, perdeler uçuşuyor. 

Yaşlı adam tabureye çıkıp ipi yakalamaya çalışıyor, çocuklar taş buluyor, cama atıyorlar, yağmur başlıyor, taş camı kırarak içeri giriyor, yaşlı adam kendini yere atıyor, her şey susuyor.

Yaşlı adam kan içinde.


Dışarıda, bahçenin ucunda duran kız eve dönerek yürüyor.

Islanmış. 


Mekan - 2


Gözlerimi irkilerek açıyorum, 

sevgilim kahve almış, bana gülümsüyor.

Arabayı kullanırken onu seyretmeyi seviyorum, diye düşünüyorum. 

Yol kalabalık.

Gökyüzü durgun. 


Adam soruyor, rüya mı gördün? 

Kadın cevaplıyor, 

kuşlar vardı odada... hasta olmuşlar...