birazdan susuzluğum giderilecek

kavuşuyorum en muntazam yerime

bırak girmesin içeri güneş, gözlerim acıyor

perdeleri ve ellerini kapat, geliyorum

benim, difenbahya


sende ben en olamadıklarımı buluyorum

o yüzden ansızın geliyor kokun

o yüzden bırakıp gidemiyorum

kapıları çekip ardımdakileri unutamıyorum


o güzel ellerinle işlediğin her ilmek

avuçlarından akan ben

gittikçe toprağa karışıyor, bazen sen

bazen bir başkası oluyorum


sana hiçbir zaman seni seviyorum diyemedim

dokunduğun zaman ağladım

kulağıma fısıldadıklarını yuttum, doruğa ulaşamadan

şimdiyse tamamen toprak oluyorum