Baal kral hükmünü sürdüredursun,
Öyle acınası bir duruma düştü ki Tanrı,
Kıramadığı putlara ve tapınanlara yalnızca
beddua etmekle kaldı.
Tanrı güçlü olmalydı.
O vakit Tanrının, En güçlü olanın da mı bir
Tanrısı vardı?
Değilse hırsından gözünü kan bürüyenlerden
mi çıkmaydı tüm bu hüküm safsatası?
Son olarak atılması gereken tek şey yürekteki
isyan olgusu değil "Sen çok yașa ey kanlı
Yerüşalim!" narasıydı
Ama atılamadı..
Yaşa ey Yerüşalim! sen ki toprağındaki kanı
kurutmayan çöl vadisi
Anaların göz yaşlarıyla sulayansın yeşilliklerini.
Yaşa ki son bulsun bu imtihan
Yeşile rengini veren gözlerin olur şimdi.
Dağların ağırlığının yüreğine oturduğu yaşlı
bedevi işte böyle ağıt yaktı. Korktu ağaçların, yerin, göğün onu işitmesinden. Sessizce ölümü arzuladı...
