Daha yolun başındayım, koşamam doğru değil
Takılsa ayağım taşa artık zarar değil
Toplamalı içimde biriken nefreti bu kötülük değil,
Gelir geçer gibi bir enkazın içindeyim yaşım yitik,
Geleceğim gelmeyecekmiş gibi.
Belki derler öldüğümde delinin teki.
Ama dönemem bilsem de yolum yol değil,
Sorunum sen değil bir genellik hakim.
Kaldıramıyorum üstümdeki en hafif yükleri,
İki dünya mı kim bilir?
Hiçbirinde değilim sevgilin bu hayat nefretlik değil...
Nedenler önemsiz, gurur büyük rakip dinlemeyin.
Biraz dinleneyim istiyorum olmadığı yerlerde kimsenin,
Dindiremiyorum içimdeki sesleri, ne yapsam eksik.
Eskiden de böyleydim ben bu hayatı beceremedim.
Elimde bir çiçekle gelmek istesem rengini beğenmezdim.
Belki gülerdik biraz mükemmelliğinden kaybettim.
Aklımda gitmediğim tonla şehir.
Hepsinden koparıp bir parça tüm bunlardan güzelsin diyemedim.
İçimde hala seni sevemediğim tonla vakit,
Doya doya seviyorum demek için ömür verebilirim
Ama bir kısır döngünün içinde esirdim beceremedim.
Yine de bu adam hikayenin eseri, araya sürekli bir şeyler girdi.
Özlemini özledim ben uyumadan tek gece, dibindeyim kadehin.
Beynimde yer eden bir güzel gülümseyiş ve gözlerin.
Tavrın sertti ürkütücü bir film gibi, sonunu göremedim
Tüm bunlardan bihabersin yine de gülümsesen bir hayat izlerim.
Belki de toplarım cesareti, dikilir karşına heybetli ama kalbi camdan biri gibi,
Anlatırım her şeyi...
Belki de unuturum ismini
Tüm bu karanlık gecelerde gökteki ay gibi meleğim diyebilirim,
Sen aydınlatırsın gecemi...
