Kieslowski filmlerini izledikten, hele bazı sekansların onun ağzından anlamlarını dinledikten sonra her filmini farklı dönemlerde bir çok kez izlemek gerektiğini; her tekrar izlemeden sonra bile başka detaylarla insanı nasıl sarhoş edebildiğini keşfediyorsunuz. İnsanın her zaman bildiği o huzur ve tedirginlik veren hisleri insana hatırlatan bir gizem var sahnelerde.
Farklı yerlerde aynı hayatı yaşayan iki ruhu anlatan bu filmde de örneğin, insanın benzeriyle yalnız olmadığını hissettiren rahatlamışlık ve sahip olduğunuzu sandığınız biricikliğinizi yitirmenin verdiği huzursuzluk arasında gidip geliyorsunuz.
Hayatımın geri kalanında bu film hakkında farklı şeyler görüp konuşmayı umuyorum.