Bugün nefes alan yerlerimden burkuldum.

Tutuktum, bakmazdım önüme.

Koşmazken de kaderin aksine

Ben olmanın sancısından sakındığım yerlerime tutundum.


Ötedekinin ayaklarına takılan ne varsa

Ne de hiç olmadıysa, yollarıma düzüldü.

Yutkundu ruhum bir ukde, ağırlık dolarken ceplerime

Benim de kaderim boğazımdan böyle büzüldü.


Kağıt toplayan çocukların paçalarından tutunan ter

Bu kayıtsız düzende sen misin yorgun?

Benden kazınan hayatın artığı, tut paçasından birlikte göklere süzülün!

Bu da suçsa eğer, benden sorulsun.


Sakar ruhumun birbirine kırdırdıklarına baktım.

Uzaklaşıp yakın yerlerinden güldüler yine.

Ve dolu tarafından kırdığın bardak, sen 

Dualar da kusursuz, çabuk dilenen sözlere bürün!


Duyduğum, dilencinin dudağında en ölümcül cümle

”Ladesin lades olsun mu?”

Ben el alem olayım, geri kalanlar göstermelik olsun.

Kendime rastlarsam birinde geri kalanım, üzerine konan toz olayım.