paşa kılıcı çiçeğim sürgün vermişti.. tam da ruhumdaki sürgünlere eş. yeni filiz.. nisan rüzgarı iyi gelmiş, biraz da mayıs ve güneş.. yeni kökü ayırdım, dua ederek , sen büyü biz de büyüyelim, adın leyla olsun ama sen 'eski bir şiir defterinde kalan bir kaç anı'* olma diyerek...
dua icin doğru zaman mı değildi? biz sadece "ihtimal" miydik ? nazara mı geldik yoksa yanlış yerde miydik? şimdi sen 'güneşin yanında solgun sonsuz hiçliğin koynunda'* , ben bi şarkının* majör gamındayım.. leyla mı?senin parmak uçlarınla tanışmış emektar piyanonun üstünde, camın yanında.
leyla, hardal*