Kırılmış yerinden kırılmıyor bir dal
Ve hiç bir şeye benzemiyor kırılan dalın yarattığı boşluk
O boşluğa güller ekmek istemek, aşk dediğin
Boşlukta güller büyütmeye inandırdın Lina
Bir daldan bir dala uçan kuşlara benzer gönlün
Gönlünü de yordun Lina
Kon Lina kon kış geldi
Üşüyeceksin ve kırılan dalları da yakacaksın
Gözyaşlarım seni ısıtmaz Lina boşa akıtıyorsun
Perişan şimdi dağlar denizler
Ve ormanlar, en çok onlar perişan Lina
Ülkende dert var keder var nasıl uyuyorsun?
Hükmünle çöken dizler perişan
Perişan adım attığın toprak
Güldürürken öldürdün Lina
Seni böyle bilmeyenler şaşkın ve mahzun
Çok arattın artık buldur Lina
Koşma Lina, yürümeye dahi yok mecal
Yetişemeyenler kendini asacak Lina
Seni suçlamayacaklar aşkın ülkesinde mazursun hatadan
Herkes bıçağı kendine saplayacak Lina
Sana bakarken, uzayan yollar kısa
Sana bakarken, kararan bulut kubbe
Sana bakarken, acıyan yürek kutsal
Sana bakarken, kanayan dalda güller açıyor Lina
