Bugün yine doğurdu seni bir anne.
Her doğuşunda
Umudumu tütsülerim.
Karanfiller gökte yanar.
Yanmış karanfiller göğü hangi renge boyar?
Ağır ağır yarama savrulur külleri
Ve
Karanfillerin külleri kisvesidir sessiz ellerinin.
Anlamıyorsun dardayım,
Dardayım ki ruhumun esaretidir göğüs kafesim.
Koruyamadığı tek şeydir yüreğim.
Hastalıklı umudum hürlük diye ellerini çiziyor.
Şimdi bir bankta
Yanmış karanfillerin seyrindesin
Duruluğunda şekerli çayın
Yahut yasındasın paketindeki son dalın.
Laflar ediyorsun, bir şiir okuyorsun şimdi...
Şimdi...
Duyuyorum sevdiceğim.
Senin işlerin tamdır bilirim.
Sözlerin şairane, yangının harlı, soğukların zemheri...
Fakat yarımsan ve yarımsam
Olamaz yalnızca tanrının sirayeti.
