"Baba!"
"Efendim kızım?"
"Baba sen şiirlerin dilinden anlar mısın?"
"Şiirlerin lisanını bilmem güzel kızım, hâllerinden anlarım. Her şiir bir satırında, bir hecesinde başka lisanla konuşur. Bak ne diyor Mevla'nın kulu Mevlana; 'Yüz dil bilsen, seni anlamayanların yanında dilsizsindir...' Şiire bakıp göremeyen gözler, duyup işitmeyen kulaklar kafi gelmez, şiir çok dille konuşur ama anlamayanların yanında dilsizdir."
"Baba nasıl anlarız şiiri, şiiri nasıl duyarız?"
"Kulaklarını kapa güzel kızım, kapa ki şiir duyulacak kulak bulamadı mı işitecek gönle varır."
"Okuduğun şiirleri bir daha neden okumazsın baba?"
"Okurum ama sen görmezsin, içimden okurum. Şiir bir defa okunur, görülür, işitilir, kılınır kızım. Şiir bir vakitte bir kez kılınır. Şiirin içinde yaşam değil varoluş yatar, ta ki sen uyandırana dek."
"Baba o zaman herkes şiir yazsın olmaz mı? Herkes varoluşu anlar olmaz mı?"
"İnsanın içindeki şiir uyanmadıktan sonra bin tane şiir uyansın nafile güzel kızım."
"Baba!"
"Buyur güzel kızım?"
"Sen anneme neden şiir yazmazsın da okursun?"
"Oku, ilk bu emredilmiştir kızım, baban da bunu şiire yorar, annenle 'oku' emri yerleşik hayata geçiyor, göçebe bir hâldeyken."
"Baba şimdi şiir okur musun?"
"Bekle kızım, sana okuyacak kişi elbet bir gün gelecektir, ilk şiirini ondan duy sonra inşaAllah sana şiir okurum."
"Ya gelmezse baba, hiç şiir okumaz mısın?"
"Nasip kızım, nasip ne kesin emin olmaktır ne de ümitsiz kalmaktır sadece teslim olmaktır. Dağın altında da olsa nasibinse gelir seni bulur."
"Baba!"
"Efendim güzel kızım?"
"Peki ne zaman gelir?"
"Ol deyince olduran, ol deyince güzel kızım. Orası senin müdahale edebileceğin bir şey değildir, gayret edebileceğin bir sahadır. Kaderi ancak dua değiştirir, gayrette duanın tutamlarından bir tutamdır.",
"Baba!"
"Buyur güzel kızım."
"Seni seviyorum, hiç gitme olur mu hep yanımda kal. O gelse bile, sen kal."
"Gitmez, insanın sol yanındakiler zaten."
"Senden daha çok kimseyi sevemem ki ama."
"Elbet seversin, o bir gelsin seversin..."
"Baba Allah için sevilir mi?"
"En çok Allah sevilir, sonra her şey Allah namına sevilir kızım, unutma olur mu kimseyi O'ndan daha çok sevme!"
"Unutmam babacım."
"Şimdi, dolaşma vakti tamam mı?"
"Gidemem baba, senden yalnız ne yaparım ki koca şehirde?"
"Gitmek deme o zaman, dolaşma de güze kızım. Ne yaparsın? Hatırlarsın, sen de güzel kızım. Uzaktan sevmek ibadettir, uzaktan sev."
"Baba!"
"Güzel kızım?"
"Sen anneme ilk hangi şiiri okudun?
"Sen şiirsin, dediğimde."
"Baba!"
"Allahaısmarladık, güzel kızım."
