Düşen bir şeyden almadım adımı
Tanı kondu hastalığıma
Böyle başladım ölüme yetişebilmek için
Böyle acele bir tavırla kapında durup
Benden bu uzvu al, bu kadar yeter diyeceğim
Buraya kadar senin çapanla geldim Kübra
Sonra köşeleri birbirine uymayan sokaklar
Veya sehpayla ayağım
Sonra alnımla küfre karşı bir savaşta
Örümceklerin haçları bir ağa benziyor
Böyle şeyler toplamam bir daha
Günde kaç kere uğurladığım tayfa benim değil
Zamanla anlaşılıyor diyeceğim
Zamanı anlamasam da
Yakalanma yağmur bul
Ve teslim ol Kübra
Yay yerlisi bir ok kirişi gerilmiş
Ona isim bulurken beklediğin an
Ellerin titriyor
Göğsüme düşen gölgeden biliyorum
Ekrandaki nabzımdan
Göz ucundan biliyorum
Ortak aklımıza isim ararken
Tedaviye yanıt vereceğime inandığını
Sonra ceplerimi niye yokluyorsun
Merdivenler, vida adımları
Çok kefeli terazi ve nalbur
Kul hakkı bir kablo
Yanık kokusuyla hurda bakır
Burada sıkıştım diye bağırıyor
Buralı değilken
Burayla kaldım burda
Kucağında yavru ağzı bir mor
Şahit numune bir sarı
Kana kanı anlatıyorken almıştım adımı
Geri geldim sanırım
Allah biliyor ya
Son damlası da boşaldı
Pas tutmadan erimiş dur levhalarının
Damarlarım genişletilebilir şimdi
Sevinsinler
Yeni çiviler için yer açıldı duvarda
Asılabilecek tabloları düşün
Başka bir yere taşınamaz artık
Kumarda potansiyelini kaybettiğim yüzüm
